Jezus beschrijft Gods wil in twee Grote Uitspraken:
1. HET GROTE GEBOD
2. DE GROTE OPDRACHT
Het Grote Gebod is God liefhebben boven alles, en onze naaste als onszelf. En Jezus geeft de definitie en het voorbeeld: je leven geven, tot op het bot, tot je bloedt, tot de dood: voor je vijanden, mensen die ons kapot willen maken, geen liefde verdienen. Mensen met wie we niks hebben, die we niet begrijpen en zij ons niet, de armen, mensen uit andere culturen. Zulke extreme ons-leven-gevende liefde maakt ons automatisch heilig en zuiver, in woord, daad, houding, relaties, seks & geld. We worden liefde zoals Hij dat is. Heiliging niet door regeltjes maar door verliefdheid & dankbaarheid voor vergeving. Elke ontmoeting met Jezus maakt ons meer als Hij. Het oorspronkelijke plan van God: de aarde vol met mensen die op Hem lijken. De hemel op aarde.
Het Grote Gebod gaat om ‘zijn’.
Land veroveren van binnen – ons eigen hart.
Kwaliteit.
Meer Jezus.
De Grote Opdracht is alle volken tot Jezus’ discipelen maken. Jezus zal terugkomen als Rechter. Alles wat in het donker gebeurd is, komt in het volle licht. Het bloed dat we vergoten hebben door woorden, daden of nalatigheid, het bloed dat schreeuwt naar God om rechtvaardigheid, moet worden betaald. Iedereen is schuldig. Jezus’ roep van liefde naar de mensheid is: “Sluit de deal voordat je voor de Rechter komt. En Ik ben die Deal. Mijn bloed kan voor jou betalen, zodat het niet jouw bloed hoeft te zijn”. We roepen dus iedereen overal op tot bekering. Voor het te laat is. Want wie de Deal niet aanneemt, komt onder een rechtvaardig, definitief oordeel, voor eeuwig van God gescheiden. We hebben één generatie om één generatie te bereiken. Dit leven is de enige kans. En God kiest geen engelen maar óns om te gebruiken.
De Grote Opdracht gaat om ‘doen’.
Land veroveren’naar buiten – de wereld in.
Kwantiteit.
Meer Mensen.
Zeven miljard keren eindeloze eeuwigheid voor elk mens staat op het spel, terwijl hun aardse leven zo voorbijvliegt.
We willen dus zo graag Gods vuur. Authentieke Pinksterkracht. God Die Zijn Woord krachtig bevestigt met wonderen en tekenen, onverklaarbare Goddelijke leiding, profetie en een overtuiging van zonde, oordeel en genade.
En er is ook veel bereikt. Ook in Nederland heeft God grote dingen gedaan.
Maar dan kijken we nu eerlijk naar onszelf. En dan zien we – niet altijd, maar wel te vaak – weinig vuur. Weinig visie. Weinig jaloersmakende levens. Weinig ruimte voor de Heilige Geest. En teveel geklungel. Teveel krachteloosheid. Teveel gedoe. Teveel gezapigheid. Teveel acceptatie van de status quo. Jongeren te weinig gediscipeld. Duizenden afleidingen weg van Gods hart en focus.
Of eigen vuur. Verkeerd vuur. Extremen die uit de bocht vliegen. Eigen koninkrijkjes. Pinksterblunders.
Met als gevolg eenzame leiders. Krimpende en vergrijzende kerken. Onstpoorde bedieningen. Weinig echte bekeringen. Een krachteloos leger.
Waaardoor mensen die gered hadden kunnen worden, voor eeuwig verloren gaan. Oogst die klaar was om binnengehaald te worden, is gaan rotten op het veld.
Als we eerlijk zijn: wat God vraagt is niet moeilijk.
Het is onmogelijk!
Wat God wil is onmogelijk als Hij het niet in en door ons doet – door de kracht van Zijn Geest.
We staan voor een keuze:
Of we maken het makkelijker: ‘Het zal wel niet zo radicaal bedoeld zijn.’ De smalle weg verbreden. De gevolgen minder eeuwig. Er niet teveel aan denken. Accepteren dat dit het is. Dan lukt het ook zonder pinkstervuur.
Of we erkennen de onmogelijkheid, en belijden onze afhankelijkheid – en roepen wanhopig en dorstig om alles van Gods hart & kracht dat er maar beschikbaar is.
LATEN WE ALS KERK KIEZEN VOOR DAT LAATSTE.
We kunnen en mogen geen verbond met de vijand sluiten.
We kiezen ervoor niet meer te onderhandelen met de terrorist satan.
We laten het Grote Gebod en de Grote Opdracht voluit staan. Met de volle consequenties.
Ook al ervaren we dit vaak als immens, overweldigend, of tot wanhoop drijvend. Wie hier niet obsessief mee bezig is, van wakker kan liggen, en tranen om huilt, heeft het nog niet goed genoeg begrepen.
Want de belofte is net zo reusachtig als de taak:
“Jullie zullen kracht ontvangen, als de Heilige Geest over jullie komt. En jullie zullen Mijn getuigen zijn.”
Desperate dorst naar altijd meer Pinksteren is het enige logische gevolg van beseffen hoe urgent én onmogelijk Gods wil voor ons is als gelovige, gemeente en beweging.
God heeft dit vaak genoeg in de geschiedenis bevestigd: wie zoekt, klopt, roept en volhardend roept, ontvangt die kracht. Met eeuwige impact als resultaat.
Dus. Wij geloven dat God dit zal blijven doen. Ook in Nederland in de jaren ’20.
Alles wat God wil wat we doen als persoon, kerk en beweging, heeft schreeuwende urgentie. Alles in ons leven mag hiervoor aan de kant. Alleen in het licht van de eeuwigheid kunnen we de dingen zien zoals ze zijn.
En de kracht van de Geest maakt het onmogelijke Gebod en de onmogelijke Opdracht mogelijk.
Handelingen nu. Pinksteren nu. Opwekking nu.
Omwille van Gods eer & de eeuwigheid: we nemen geen genoegen met minder.
