Het dwaze van God is wijzer dan mensen, en het zwakke van God is sterker dan mensen. Wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen.
(1 Korinthe 1:25, 27)
God wil ons zegenen! Maar Hij kiest wel helemaal expres manieren uit om die zegen bij ons te brengen, waarvoor we al onze trots, eigenwijsheid en vertrouwen op ons eigen kunnen en verstand, aan de kant moeten leggen. Wie dat niet wil doen en trots blijft denken het zelf beter te weten, mist Gods zegen.
In de tijd van de profeet Elisa was er een Syrische generaal, Naäman, die genezen wilde worden. Hij was melaats – een vreemde huidziekte waardoor je je leven lang op anderhalve meter van iedereen moest blijven zeg maar. Hij hoorde dat God Elisa gebruikte om te genezen en ging op weg. Maar hij had een hele specifieke verwachting van hoe die God van Elisa dat zou gaan doen:
Ik zei bij mijzelf: Hij zal vast en zeker naar buiten komen, voor mij gaan staan, de Naam van de HEER zijn God aanroepen, zijn hand over de plaats strijken en de melaatsheid wegnemen (2 Koningen 5:11).
Maar God liet Elisa expres iets doen wat zijn trots zou krenken. Naäman was met een dikke stoet wagens vol bombarie en cadeaus zijn dorp binnengekomen. Maar Elisa kwam niet eens zijn huis uit. Hij stond hem niet eens te woord, maar stuurde een knecht. En toen gaf hij hem een supersimpele opdracht: ga zeven keer kopje onder in de Jordaan. Een kleine rivier, terwijl Syrië tien keer zo grote rivieren had. Naäman werd superkwaad en stormde weg.
Bijna miste hij de zegen, als hij zijn trots niet had laten varen, niet naar zijn eigen slaven had geluisterd die hem zeiden: doe nou toch maar. En God genas hem.
God wil jou ook zegenen met kracht. Bovennatuurlijke kracht om onmogelijke liefde te hebben, en een onmogelijke missie te vervullen. Maar daar kiest Hij expres een manier voor uit die jou beledigt, aanstoot geeft, of vernederend aanvoelt. Een gelovige met minder opleiding of kennis dan jij. Een spreker die niet zo hip, tof of jong is als jij. Een ouderwets iets. Iets veel te makkelijks. Of ingewikkelds. Iets waardoor anderen je raar gaan aankijken.
Gods ingang in Zijn bovennatuurlijke wereld heet de doop in de Heilige Geest. Ondergedompeld worden in de Geest van God, waarna je door Hem op bovennatuurlijke manieren gebruikt kan worden en Zijn stem leert verstaan. In Handelingen gaat dat altijd gepaard met het supervreemde en ongemakkelijke ‘spreken in tongen’: een taal die op aarde niet bestaat of ontcijferd kan worden (Hand. 2:4, 10:46, 19:6). Maar die volgens de Bijbel – en dat moeten we dan maar in geloof aannemen, zonder te snappen hoe – op een of andere manier ons geloof opbouwt, ons helpt goed te bidden en te danken, en die bovennatuurlijk vertaald kan worden tot een profetie (1 Kor. 14:2, 4, 13, 17).
Je verstand blijft ‘onvruchtbaar’ als je dat doet (1 Kor. 14:14). En buitenstaanders denken dat je onzin brabbelt (1 Kor. 14:23). En dat denk je van jezelf ook als je erbij na gaat zitten denken!
Maar toch, of beter gezegd: en daaróm heeft God besloten, dat bewegen in de gaven van de Geest vrijwel altijd begint met spreken in deze bovennatuurlijke, voor onze verstand niet te begrijpen taal. We moeten zelfs ons verstand even van de troon halen, om dit te kunnen accepteren en dit te gaan doen. En we begrijpen niet hoe, maar het werkt!
Een hongerige stelt geen voorwaarden. Mag God je beledigen? Zoals Jezus de niet-Joodse vrouw expres een ‘hond’ noemde, die het eten van de kinderen niet mocht krijgen? Toen ze zich niet liet afschrikken en doorzette, gaf Jezus haar waar ze om vroeg (Marc. 7:24-30). Word net zo dorstig naar meer van God dat de manier waarop, en hoe ver je je moet vernederen, niks meer uitmaakt.
Wie verzadigd is, veracht de zoetste honing
Maar voor wie honger heeft, is al het bittere zoet
(Spreuken 27:7).
OM TE BESPREKEN:
Eerlijk: stel je voorwaarden aan de manier waarop God je mag geven wat je bidt, of nodig hebt?
Zijn er dingen die je ziet bij anderen, maar je je diep van binnen te goed of te waardig of te cool voor vindt?
ALS JE VERDER WIL LEZEN:
Mt. 10:40-42, Rom. 6:12-13, 2 Kon. 1:9-15, Pre. 8:1
